Defender [HOL] - 1987 - City Ad Mortis EP

1. City Ad Mortis 04:28
2. Die for you 04:58
3. Deadly peril 03:20
4. In the beginning 03:49
5. Counter attack 03:12

Πάντα εκτιμούσα την Ολλανδική βαριά μουσική σκηνή. Μετά από 20 περίπου λεπτά, μετά από 5 κομμάτια - δυναμίτες, άρχισα να την εκτιμάω περισσότερο. Όπως είχα γράψει σε παλαιότερο review, είναι μερικά συγκροτήματα που δημιουργούνται από το πουθενά, δίνουν στον κόσμο 1 με 2 διαμάντια και μετά εξαφανίζονται. Έτσι είναι και οι Defender, παρόλο που παραμένουν ενεργοί μέχρι τώρα. Αυτό το EP, δεν είναι απλά καλό, είναι ένα highlight της Ολλανδικής μουσικής σκηνής του '80 και γενικά του speed/power metal της εποχής.

Ξεκινώντας με το ομώνυμο κομμάτι, η εισαγωγή κάνει την ατμόσφαιρα λιγάκι πιο σκοτεινή. Τα παραμορφωμένα φωνητικά και ο άνεμος στο βάθος, απλώνουν περισσότερο το πέπλο του μυστηρίου. Ευθύς αμέσως, ξεχνάς την εισαγωγή, ξεχνάς όλα αυτά που σκεφτόσουν πριν από λίγα δευτερόλεπτα, ξεχνάς σχεδόν τα πάντα. Γιατί? Επειδή όλο το crew αναλαμβάνει χρέη ανθρακορύχων με αποτέλεσμα ένας χείμαρρος να σε πλακώνει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και έτσι, μέχρι το τέλος του κομματιού. Αμέσως διακρίνεται η πολύ καλή και τεχνική δουλειά στην κιθάρα από τους Henk Verheul και Stef Kohler. Δεν είναι μόνο αυτό, είναι και η διπλή μπότα στο υπόβαθρο, η οποία κοπάνει τόσο καλά που την νιώθεις μέσα στο μυαλό σου. Και τα χέρια δεν πάνε πίσω. Από τα πρώτα δευτερόλεπτα, φαίνεται ότι τα drums είναι πολύ καθαρά και σχεδόν τέλεια παιγμένα. Το βραβείο πάει στον κύριο Remco Bouwens. Πριν καταλάβεις τι σε χτύπησε, έρχεται η ώρα του Simon Menting, ο οποίος σε καθηλώνει με την φωνή του. Μελωδική, δυνατή και με έκταση. Αυτός ο πανικός συνεχίζεται μέχρι την στιγμή του solo. Αρκετοί θα εκπλαγείτε.

Στο Die for you τα πράγματα είναι πιο ωμά: χωρίς εισαγωγές, χωρίς τίποτε. Στο ψαχνό αμέσως. Βαριά riffs, σταθερά drums τα οποία μαζί με τις κιθάρες, μετατρέπονται σε ορδή άγριων αλόγων, της οποίας ηγείται ο Simon Menting με την φωνάρα του. Ο Harm Noort στο μπάσο δουλεύει υπερωρίες. Μέχρι στιγμής δεν έχω διακρίνει ένα αργό τμήμα. Μετά τα μέσα του κομματιού η αλλαγή ρυθμού και τα riff - βροχή προϊδεάζουν για κάτι καλό. Αυτό το κάτι καλό έρχεται με μορφή solo. Καθαρό, τεχνικό, γρήγορο. Σε ζαλίζει και σε κάνει να ζητάς και άλλο, διότι είναι σύντομο. Το outro είναι εντυπωσιακό.

Η εισαγωγή του Deadly peril μοιάζει πολύ με την προηγούμενη. Δεν διαφέρει σε πολλά με το Die for you, όλα κυλάνε γρήγορα και προπάντων τεχνικά. Το solo προς το τέλος του κομματιού έχει ανεβασμένες ταχύτητες και θυμίζει ολίγον Helloween, χωρίς να αφήνω να υπονοηθεί το παραμικρό.

Στο In the beginning, το οποίο είναι το αγαπημένο μου και το καλύτερο του δίσκου, ο Simon Menting δείχνει όλο του το ταλέντο. Η φωνή του δεν τελειώνει, δεν σταματάει. Τα καταφέρνει τέλεια στα χαμηλά, στα μεσαία και στα ψηλά. Αυτό που μου αρέσει στο In the beginning, είναι οι μικρές διακοπές, οι αλλαγές ρυθμού καθ' όλη την διάρκειά του. Το παραπάνω στοιχείο, δίνει epic διαστάσεις στο κομμάτι. Κάποιες φορές, στο βάθος, ακούγεται μια φωνή (δεν κατάφερα να ξεχωρίσω καν σε ποια γλώσσα είναι), η οποία προσδίδει μια εντύπωση σχιζοφρένειας, γιατί εκεί που όλα ξαφνικά κυλάνε γρήγορα, έρχεται η απόλυτη ηρεμία. Μετά πάλι από την αρχή: ξύλο, ξύλο και πάλι ξύλο. Ύστερα από το σατανικό γέλιο του Simon Menting, έρχεται η ώρα των υπολοίπων, οι οποίοι εκείνη την στιγμή αναλαμβάνουν για άλλη μια φορά χρέη ανθρακορύχων και εργάζονται σκληρά για να βγει αυτός ο χείμαρρος από νότες. Η ποιότητα, παραμένει στα υψηλότερα επίπεδα.

Το Counter attack είναι επικό εξ' αρχής. Ακόμη και η θεματολογία του είναι ανάλογη. Όλα εξακολουθούν να πηγαίνουν γρήγορα. Το solo του κομματιού κερδίζει τις εντυπώσεις. Ο δίσκος σκοτώνει. Μάλλον πρώτα δέρνει και μετά σκοτώνει. Εντυπωσιάζει με την ταχύτητα και την τεχνική του, αλλά κυρίως με την ποιότητά του. Ποιός θα το περίμενε από 5 Ολλανδούς?

Για τους παραπάνω, λοιπόν, λόγους, τρέχετε σε κάποιο καλό δισκάδικο, μήπως και σταθείτε τυχεροί...